Oba rodzaje wełen mają szerokie zastosowanie zarówno w izolacjach budowlanych, jak i technicznych. Podstawowa różnica to surowce, z których zostały wytworzone. Wełny szklane, z uwagi na swoją sprężystość i lekkość znajdują zastosowanie tam, gdzie izolacja stanowi wypełnienie przestrzeni miedzy elementami konstrukcyjnymi (np. do izolacji dachów skośnych, lekkiej zabudowy, fasad wentylowanych), ponieważ nie obciążają nadmiernie konstrukcji. Wełny skalne, z uwagi na ich większą gęstość, zalecane są wszędzie tam, gdzie wymagane są bardzo dobre parametry wytrzymałościowe.
Wybierając konkretny rodzaj wełny, powinniśmy kierować się rodzajem aplikacji, do jakiej ma ona być użyta. Obie wełny, zarówno szklana jak i skalna są niepalne, a o ich izolacyjności termicznej decyduje współczynnik lambda (λ) – im niższy tym lepsze są właściwości izolacyjne. Paroprzepuszczalność i nasiąkliwość obu rodzajów wełen jest podobna. Inna jest natomiast wytrzymałość na ściskanie – większą ma wełna skalna. Zakres stosowania wełny mineralnej w budownictwie jest bardzo duży – od poddaszy, gdzie praktycznie jest nie do zastąpienia, przez stropy i stropodachy, aż do ścian. W zasadzie jedynym miejscem w domu, gdzie jej stosowanie nie jest zalecane (choć dopuszczalne, pod warunkiem że będzie ona specjalnie zabezpieczona), są fundamenty i piwnice.
